“Kan een schilderij een meesterwerk zijn en de schilder een onvolmaakt kunstenaar zijn?”

‘Kan de schepping volmaakt zijn en de schepper onvolmaakt? Kan een schilderij een meesterwerk zijn en de schilder een onvolmaakt kunstenaar zijn? Want het is zijn kunst en zijn schepping. Bovendien kan het schilderij niet aan de schilder gelijk zijn, anders zou het schilderij zichzelf hebben geschapen.’

(Abdu’l-Bahá)

De Kunstenaar

‘De zaaier’ Vincent van Gogh, juni 1888

Onder de Franse zuiderzon werkte Van Gogh in een koortsachtig tempo, soms meerdere werken op een dag. Het werden echter zijn laatste twee levensjaren, met dramatische crises. Hij werd gekweld door, wat hijzelf noemde, “de stem van de verschrikkelijke luciditeit”. Hij was lastig voor zichzelf en vooral ook voor anderen.

Tegelijk besef je dat Van Gogh nooit Van Gogh zou zijn geworden zonder die lastige persoonlijkheidsstructuur. Het blijft onvoorstelbaar dat hij in de laatste twee jaar van zijn leven ongeveer de helft van zijn oeuvre bij elkaar heeft geschilderd – de beste helft. Van Gogh had juist dat drammerige, opvliegende en overgevoelige karakter nodig om iets te ‘scheppen’ waar destijds niemand op zat te wachten.

Vincent schilderde meer dan 10 verschillende keren een zaaier. Voor hem was de zaaier het symbool van geboorte en van nieuw leven. Hij koppelt het aan de Bijbelteksten over de zaaier, zoals de gelijkenis in Marcus en Mattheus over het zaad dat valt op goede en slechte grond.

 

buttonpijlr